تعامل با جهان آن هم با زبان فرانسه
آقای میرسلیم نامزد ریاستجمهوری اخیراً در یک نشست خبری و به منظور اعلام دیدگاههایش و آغاز تعامل با جهان، بیانیهای را به زبان فرانسه قرائت کرد. هرچند نظرات و برنامههای ایشان و عملکرد حزب حامی ایشان طی چند دهسال گذشته، قابلتأمل است، و نقدهای فراوانی را میتوان دراین باب مطرح نمود، در این یادداشت با صرف نظر از این مباحث، فقط به بیانیهخوانی ایشان به زبان فرانسه میپردازم.
طی سالیان گذشته بارها و بارها میزان آشنایی برخی مسؤولان بلندپایه به زبان خارجی به موضوع بحث و حتی طنزپردازی در رسانههای کشور مبدل شدهاست. کلیپهای تصویری متعددی در این باره در فضای مجازی دست به دست گشته، و موجبات انبساط خاطر مردم را فراهم ساختهاست. از جمله در یک نشست دانشجویی، یک دانشجوی جوان در حالی که ادعای سخنران مبنی بر تسلط به زبان انگلیسی را به او یادآوری میکند، سؤال خود را به زبان انگلیسی و با ادبیات سادهای مطرح میکند که اگر ادعای شما (تسلط به زبان خارجی) درست است، این گوی و این میدان! و البته آن سخنور مدعی که از حامیان معجزه هزاره سوم بود، در پاسخ این سؤال ساده فروماند!
حتی چندی پیش، برخی رسانهها میزان تسلط آقای جلیلی مذاکرهکننده سابق پرونده هستهای را به زبان انگلیسی موردسؤال قرار داده، و ادعا کردند، این عدم آشنایی باعث طولانی شدن فرایند مذاکرات شدهاست. این ادعا چه درست باشد، و چه نادرست، چیزی از اهمیت موضوع کم نمیکند: سیاسیون ما برای تعامل با جهان و جهانیان باید به زبان خارجی مسلط باشند، و به خوبی از پس مذاکرات و چانهزنیهای نفسگیر برآیند.
درواقع نکته قابلتأمل این است که بیانیهخوانی ایشان به زبان خارجی لزوماً علامتی به جهانیان نمیفرستد که ایشان خواهان تعامل است، و زبان تعامل را میداند. طبعاً همه انتظار دارند ایشان با مردم خود سخن بگوید و شیوه تعامل موردنظر خودش و تفاوتی که با تعامل به روایت دولت یازدهم دارد، بپردازد.
ناظران جهانی و کاشناسان مرتبط با قدرتهای جهانی هم که تلاش میکنند در جریان آخرین اخبار و تحولات انتخابات سرنوشتساز ۲۹ اردیبهشت قرار بگیرند، طبعاً به این بیانیهخوانی اهمیت نمیدهند، و به محتوای سیاستها و برنامههای اعلامشده، و مهمتر از آن به پیشینه نامزدها و حامیانشان توجه میکنند. به این ترتیب بیانیهخوانی آقای میرسلیم چه به زبان فارسی باشد، و چه به زبان فرانسه، چیزی را عوض نمیکند.
در اصل با این بیانیهخوانی فقط معلوم میگردد آقای میرسلیم به زبان فرانسه آشنایی دارند، و حقیقتاً تحصیلکرده فرانسه هستند. به بیان دیگر برخلاف برخی مدعیان عمدتاً مرتبط با دکانی که معجزه هزاره سوم میفروخت، ایشان در ادعایشان صادق هستند.
اما سؤالی که مطرح میشود این است: اگر بناست بیانیهای به زبانی غیر از زبان رایج کشور و برای جهانیان خواندهشود، چرا به زبان فرانسه؟ آیا بهتر نیست چنین بیانیهای به زبان انگلیسی قرائت شود که با مخاطبان بیشتر بتوان ارتباط گرفت؟ آیا این بدان معنی نیست که مهندس میرسلیم حاضر نیست ادعای نادرستی درباب میزان آشنایی خود با زبان انگلیسی بکتد و ترجیح میدهد با همان زبانی که آشنایی دارد، با اهل فرنگ سخن بگوید؟ در چنین شرایطی آیا این برای تعامل با جهانیان یک محدودیت نیست که ایشان بناست با زبان فرانسه تعامل کند، و انگلیسیزبان که اتفاقاً اکثریت را تشکیل میدهند، باید با کمک مترجم در جریان روحیات تعاملجویانه ایشان قرار بگیرند؟!
آیا بهراستی آشنایی با فوت و فن سیاستورزی در جهان پرآشوب امروز و در دورانی که به قول معروف ز منجنیق فلک سنگ فتنه میبارد، فقط در این خلاصه میشود که سیاستمدار ما زبان خارجه را مثل بلبل صحبت کند، که آقای میرسلیم به دنبال اثبات تسلط خویش به یک زبان خارجی است؟ البته در ضرورت آَشنایی با زبان خارجی حرفی نیست.
دستهها: یککمی سیاسی