آب شیرین خزر در کام تشنه کویر (۲)
در یادداشت قبلی سعی کردهبودم جمعبندی کوتاهی از انتقادات کارشناسانه در باب پروژه انتقال آب شیرین از ساحل خزر به کویر مرکزی ایران ارائه کنم. نظرات و انتقادات اهلفن در قالب مصاحبهها و یادداشتها در رسانهها منعکس شده و موردتوجه مسؤولان مربوط قرار گرفتهاست.
اخیراً وزیر نیرو در گفتگویی که در جمع خبرنگاران داشتهاست، به این موضوع پرداخته و پاسخ انتقادات مطرحشده از طرف کارشناسان منتقد را دادهاست.
محورهای اصلی صحبتهای ایشان و دفاعی که از پروژه موردنظر کردهاند، عبارتند از:
۱ – مشکل کمآبی در کشور طی سالهای آینده حادتر خواهدشد.
۲ – منابع آب که درحالحاضر مورداستفاده قرار میگیرد، در معرض آلودگی هستند، و بهتر است آب از دوردست منتقل بشود.
۳ – ظرفیت اجرایی برای چنین پروژههای بزرگی در گذشته نبود، اما در سالهای اخیر این ظرفیت ایجاد شدهاست.
۴ – با پیشرفت فنآوری هزینه شیرین کردن آب کاهش یافتهاست.
بهطوری که ملاحظه میشود، هیچکدام از نکات موردنظر ایشان، پاسخ انتقادات کارشناسانه نیست.
این که مشکل کمآبی در سالهای آینده حادتر خواهدشد، نمیتواند توجیهی برای اجرای یک پروژه عظیم بدون مطالعات اولیه مکفی به دست بدهد.
در محور دوم، ایشان به افزایش آلودگی سفرههای آبی اشاره دارد. نکته قابلتوجه این است در منطقهای که منابع آب زیرزمینیاش در معرض آلودگی است، انتقال آب از دوردست باعث افزایش مصرف آب و درنتیجه افزایش سرعت آلودهشدن سفرهها خواهدشد! در چنین شرایطی، اولین قدم باید جلوگیری از آلودگی بیشتر از طریق تصفیه پساب شهری و بازیافت باشد. به عبارت دیگر بهجای سرمایهگذاری در عرصه انتقال آب و درنتیجه سرعت گرفتن جریان آلودگی، باید تصفیهخانههای مجهز راهاندازی کنیم و اجازه ندهیم آب آلوده به سفره آب زیرزمینی نفوذ کند. به عبارت دیگر نکته کلیدی مورداستناد وزیر نیرو، دقیقاً نقیض نتیجهگیری ایشان است!
در محور سوم ایشان به افزایش ظرفیتهای اجرایی اشاره کردهاست. این مطلب درست است، درحال حاضر ظرفیت اجرایی بزرگی در کشور شکل گرفتهاست. این بدان معنی است که هزینههای اجرای چنین پروژههای عظیمی نسبت به گذشته کاهش یافتهاست.
در محور چهارم هم به کاهش هزینهها توجه شدهاست.
این که هزینه شیرین کردن آب کاهش یافته و درکل با هزینه کمتری نسبت به گذشته میتوان چنین طرحهایی را اجرا کرد، نمیتواند توجیه درستی برای یک پروژه عظیم ۳۰۰۰میلیارد تومانی باشد. آنهم در کشوری که تعداد زیادی طرحهای کوچک و بزرگ در حال اجرا به دلیل کمبود اعتبار دچار تأخیر در فرایند تکمیل شدهاند.
بهیککلام توضیحات وزیر نیرو هیچکدام از ابهامات موردنظر کارشناسان را پاسخ نمیدهد و این میتواند بدان معنی باشد که توجیه قوی برای اجرای پروژه نداریم.
دستهها: مسائل زیستمحیطی
سلام . حتما ایران به تکنولوژی دستگاه آب شیرین کن ارزان قیمت دست پیدا کرده که این پروژه را شروع کرده اند . در آینده نزدیک یعنی زمان بهره برداری از طرح این موضوع اثبات می شود .
بنظرم این پروژه بدون ارزیابی و بررسی هزینه فایده مطرح گردیده است .زمانی که ما هنوز زیر ساختها را درست نکردیم چطور می توانیم یک پروژه ای به این بزرگی را به سلامت به اتمام برسانیم .اصلا فکر آن همه جاده که باید زیر آب برود را کرده ایم ؟ هنوز بعد از سالها نتوانستیم اتوبان تهران -شمال را به اتمام برسانیم حالا چطور می خواهیم باز یه تعداد دیگه از جاده هارو خراب کنیم و به خیال خودمون از دریای خزر آب را به کویر سمنان ببریم ؟ آیا فکر هزینه هایی که برای ساخت پلها پس از زیر آب رفتن جاده هالازم است بوده ایم؟ آیا منطقی است که همان بلایی که به سر دریاچه ارمیه آمد بر سر دریای خزر هم بیاوریم و روز به بروز بر شوری آن بفزائیم تا نابود شود ؟
پیشنهاد می کنم در صورت امکان مطلبی هم در خصوص اثرات اقتصادی کاهش آب دریاچه ارومیه ارائه فرمایید
چشم . در فرصتی مناسب مطالبی درباب صلح با طبیعت خواهم نوشت . در آن مطالب حتما به مسأله دریاچه ارومیه هم می پردازم .