خمر سرخ و خمر سیاه
ظهور فرقه داعش در منطقه به دلایلی از جمله خشونت و بیرحمی خارقالعاده، باورهای افراطی مختص به خود، پیشروی سریع و موضع مبهم برخی کشورها نسبت به آن، حساسیت و بحثهای فراوانی را برانگیختهاست. فارغ از همه این مباحثات، به نظر من شباهت قابلتوجهی بین این فرقه و گروه خمرهای سرخ وجود دارد که در زیر به آن میپردازم:
گروه خِمِر سرخ گروهی با تفکر مائوئیستی بود که برای کسب قدرت در کامبوج فعالیت میکرد. ، و در ابتدای کار از حمایت دولت سوسیالیست ویتنام نیز برخوردار بود. این گروه عاقبت در سال ۱۹۷۵ توانست پایتخت کامبوج را اشغال کرده و حکومت را به دست گیرد. پل پوت نام مستعار رهبر این گروه بود. او به دنبال تصرف شهر پنومپنه پایتخت کامبوج، برنامه خود را برای ساختن جامعهای آرمانی البته براساس باورهای افراطی خود آغاز کرد. در اولین قدم، تقریباً کلیه ساکنان شهر به زور به روستاها و مزارع کشاورزی فرستادهشدند تا به کشاورزی و تولید بپردازند.
خمرهای سرخ طی چهارسال به تصفیههای نژادی حیرتانگیز دست زدند. بوداییها، مسلمانها، اقلیتهای مذهبی و نژادی، تحصیلکردگان داخل و خارج، افراد مرتبط با کشورهای غربی یا ویتنام، ناتوانها، افراد چاق، چینینژادها، لائوسیها، ویتنامیها و … همه یا ایدئولوژی پانکامبوجی را پذیرفتند و یا با شکنجههای وحشیانه به قتل رسیدند. تعداد کشتهشدگان آنسالها به ۱٫۷میلیون نفر یعنی یک پنجم جمعیت آن زمان کامبوج رسید. سخنگویان خمر سرخ از رادیوشان این پیام را به مردم ابلاغ می کردند که فقط به یک یا دو میلیون نفر برای کار در مزارع نیاز است و بقیه بیهوده زندگی میکنند.
در آن سالها صدها هزار نفر بهصورت دستهجمعی و با روشهای غیرانسانی کشتهشدند. بعضی از قربانیان با ضربه پتک و چکش به سرشان کشته میشدند و یا زنده به گور میشدند! شاید خمرهای سرخ میخواستند با کمترین هزینه و بدون هدر دادن گلوله از شر این جمعیت اضافی خلاص شوند.
در اواخر کار، اختلاف میان خمرهای سرخ با ویتنام بالا گرفت. ویتنام که خود در قدرت گرفتن این گروه مؤثر بود و حمایتشان کردهبود، مجبور شد با حمله نظامی، این رژیم خون آشام را درهم بشکند.
تصویری مختصر از خمرهای سرخ که در این چندسطر ارائه شده، شباهت این گروه را فرقه داعش معین میسازد: افراطیگری، خود را حق مطلق پنداشتن و سایرین را کافر دانستن، الزام سایر فرقهها و نژادها به اطاعت و پذیرش آرمان گروه، خشونت بیحدوحصر و میل شدید به کشتار، افراط در سربریدن و وحشیگری، کشتار دستهجمعی و پاکسازی نژادی و فرقهای، اصرار رهبر گروه به استفاده از نام مستعار و …
گروه خمر سرخ عاقبت با دخالت کشوری که حامی اولیه آن بود، متلاشی شد. حال باید دید سرنوشت گروه داعش که با عنایت به پرچم سیاه رنگش، بیمناسبت نیست آن را خمر سیاه بنامیم، چه خواهدشد./p>
دستهها: تاریخ معاصر, یککمی سیاسی