به حل مشکلات داخلی کشور اولویت بدهیم *
متن زیر حاصل مصاحبه کوتاهم با روزنامه توسعه ایرانی در مورد سخنان دبیر شورای عالی امنیت ملی درباره بازسازی خرابی‌های جنگ در لبنان است:
بازسازی لبنان با مشکلات و فقر موجود برای مردم توجیه‌پذیر نیست
یک کارشناس اقتصاد مسکن در گفت‌وگو با «توسعه ایرانی»، در ارزیابی خود از اظهارات لاریجانی درباره پیگیری ایران برای بازسازی خانه‌های تخریب‌شده لبنان، اظهار کرد: اکنون دیگر منابعی برای هزینه در این پروژه‌ها نداریم. اگر این اظهارات در قالب همدردی یا اعلام همراهی باشد، شاید از لحاظ سیاسی توجیه‌پذیر باشد. زیرا در همدردی با خسارتی که در لبنان وارد شده‌است، تمام کشورهای اسلامی تکلیف و تعهد به همراهی دارند.
او با اشاره به مثل «چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است»، تصریح کرد: اکنون مشکلات بسیاری در کشور داریم و متأسفانه کاستی‌های کشور، برای مجموعه نظام تصمیم‌گیری به مثابه چشم اسفندیار شده‌است و در همین راستا، دشمن تبلیغات بسیار می‌کند و ادعا دارد که ایران در برخی مناطق حتی یک مدرسه شایسته ندارد، اما می‌خواهد منابع خود را در جای دیگری خرج کند. در داخل کشور بدهی‌ها و تعهدات بسیار بزرگی به مردم خود داریم که ابتدا باید در حل این مسائل بکوشیم و سپس به فکر مسائل دیگران باشیم. در شرایطی که منابع بسیار اندکی داریم، قاعدتاً این نوع سیاست‌گذاری و صرف هزینه‌ها و ایجاد تعهد جدید برای اهداف دیگر، روش درستی نیست.
معروف است که در شب عاشورا اصحاب حضرت امام حسین به خدمت ایشان رسیدند. ایشان مطرح می‌فرمایند که هرکس که حتی یک بدهی به گردن دارد، نباید در اینجا بماند؛ حال سؤال این است که آیا کاری مهمتر و ارزشمندتر از شهادت در خدمت حضرت مولی داریم؟ قطعاً نداریم اما شخص بدهکار نمی‌تواند به این وظیفه عمل کند.
آیا در شرایطی که در منطقه سیستان و بلوچستان بچه‌ها در بیابان و روی زمین درس می‌خوانند و مدرسه ندارند، به مردم بدهکار نیستیم؟ همراهی با مجموعه حزب‌الله و جمعیت آسیب‌دیده لبنان از همراهی با امام حسین که بالاتر نیست درحالی‌که امام هم به ما می‌گویند نباید حق‌الناس به گردن داشته‌باشیم.
نظام، مسؤولین و مقامات ما بدهی عظیمی به مردم، اعم از مرزنشین، مردم روستاها و تمام نقاط کشور دارند؛ گروه عظیمی از مردم گرفتار فقرند و از مسؤولان طلبکارند اما این بدهی را نمی‌پردازیم. اولویت این است که ابتدا مشکلات داخلی کشور را حل کنیم و برای این کار از هر روشی باید منابع به دست آورد تا با این اولویت‌بخشی، تا حدی فقر را کاهش دهیم که قابل‌تحمل باشد. اگر حل مشکلات داخلی اولویت مسؤولین نباشد، نابسامانی‌های فراوان و نارضایتی‌های بسیار ایجاد می‌شود و این اوضاع، همیشه به‌عنوان یک ابزار در دست دشمنان قرار می‌گیرد تا علیه ما سوءاستفاده کنند.
این تحلیلگر اقتصاد توسعه درباره اینکه «آیا در شرایطی که خانه‌دار شدن برای اکثریت جامعه به یک آرزوی دست‌نیافتنی تبدیل شده و وضعیت بازسازی خانه‌های تخریب‌شده ایران در جنگ ۱۲ روزه همچنان مشخص نیست، حتی به کلام آوردن این اظهارات صحیح است؟»، پاسخ داد: قطعاً در این شرایط چنین اظهارنظرهایی صحیح نیست و با همین اظهارنظرها، متاسفأنه اجازه داده‌ایم تا دیوار بی‌اعتمادی بین مردم و دولت، مرتفع شود.
به طور طبیعی مردم احساس می‌کنند که اولویت اول مسئولان، رفع مشکلات داخل کشور نیست. درست است که جامعه و ملت ما از قدیم‌الایام همیشه عاشق عدالت، حامی و دلسوز مظلومان بوده‌اند، اما نکته این است که باید اولویت‌بندی داشته‌باشیم. به‌عبارتی مردم باید باور کنند که اولویت اول برای نظام تصمیم‌گیر هستند و تا زمانی که مسأله آن‌ها حل نشود، تصمیم‌گیران به فکر خود نیستند چه برسد به فکر اهداف دیگر باشند.
متأسفانه حکومت در مهمترین وظیفه خود که ایجاد و گسترش اعتماد بین مردم و دولت است، قدمی برنمی‌دارد و اقداماتش به شکلی است که انگار به جنگ مردم و خواست آن‌ها می‌رود، درحالی‌که تصور می‌کند اعتماد مردمی همیشه باقی می‌ماند.
این کارشناس حوزه مسکن به اعتماد مردم در سال‌های اول انقلاب اشاره کرد و گفت: متأسفانه در این سال‌ها به جای استفاده درست از اعتماد مردم و یا حداقل حفظ همان اعتماد اولیه، برعکس رفتار شد. ذاکری ادامه داد: اکنون وضعیت به شکلی درآمده‌است که تا مقامی صحبت می‌کند، بخش مهمی از مردم فکر می‌کنند که این مقام مسؤول ترفند جدیدی پیدا کرده‌است تا دست در جیب آن‌ها کند.
او با بیان اینکه باید اعتماد مردم به حکومت بازسازی شود، درباره روش‌های آن توضیح داد: بخشی از این بازسازی، مبارزه با فساد است. مردم وقتی ببینند که آقازاده فلان مقام با کوچکترین ارثیه خانوادگی به بالاترین درجات مالی رسیده‌است به طور طبیعی نمی‌توانند اعتماد کنند. باید با این فسادها مقابله کنیم و با کسانی که با کمترین دارایی میلیاردر شدند و وابسته به این مقامات هستند، برخورد شود. وقتی این برخوردها صورت بگیرد، اعتماد مردم نیز بازسازی می‌شود. همچنین وقتی سیاست‌مداران در صحبت‌های خود نشان دهند که اولویت آن‌ها حل مشکلات داخلی مردم است، مردم نیز به طور طبیعی همراهی و اعتماد می‌کنند.
اما متأسفانه مسؤولان ما به این مسائل توجهی ندارند و ظاهراً فکر می‌کنند که اعتماد مردمی همیشه باقی و کافی است و تنها لازم است با چند سخنرانی و شعار، اعتماد مردم بازگردانده‌شود. اما این بی‌توجهی مانند تخریب تعمدی دیوار اعتماد بین مردم و حکومت با کلنگ است!
باید با اصلاح فضای موجود، وحدت ملی را حول منافع ملی گسترش دهیم. اگر این اعتماد بازسازی نشود، جامعه ما نیز ضربه‌پذیر می‌شود و وضع به صورتی درمی‌آید که دشمن هم برای حمله به ما طمع کند و بر این دیوار بی‌اعتمادی بین مردم و حکومت حساب کند. تا زمانی که این اتفاق نیافتد، جامعه در حالت بی‌ثباتی و نگرانی از آینده باقی خواهد ماند.
————————–
* – مراجعه کنید به:
بازسازی لبنان با مشکلات و فقر موجود برای مردم توجیه‌پذیر نیست
دسته‌ها: سیاست‌گذاری اقتصادی, یک‌کمی سیاسی